QIRIM CENNET DEGİL, DOSTLAR

Qırım cennet degil, dostlar,
Berilse de Alladan,
Mında çoqtan ne uriyler,
Ne melekler qalmağan.

Qırım cennet degil, dostlar,
Siz cennetke qızmañız,
Allandırıp-ballandırıp,
Yalan resim sızmañız.

O, tek qara deñiz degil,
Sazlıgı bar, golü bar,
Suvından tuz damı kelgen
Qavrap qalğan çölü bar.

Dülber olıp korünse de
Qarağanda tışından,
Qasım ayı kirgenden soñ,
Can tüñülir qışından.

Qırım cennet degil, dostlar,
 Pek horlanğan,deñişken,
Mında nice yol ayrılıp,
Nice yollar kesişken.

Nice yıllar mında ayaq,
Basmağanlar qalmağan.
Selbilerge torbasını
Asmaganlar qalmağan.

Nice yıllar yeşil ada
Olğan kervan sarayı.
Yemiş bitken baglarında,
Çöllerinde qorayı.

Zeher-laçsız bereket yoq
Bağçasında-bağında.
Suv qalmağan Qarasuvda,
Salgır degen ağımda.

Kelmeşekniñ her bir soyu
Alayım dep tırışqan.
Kentler-köyler boruqsığan,
Tütünlernen qarışqan.

Qırım! Qırım! Bir zamanda
Belki cennet ediñ sen.
Endi ise ceenemniñ
Qapısına keldiñ sen.

Qaytıp kele saña, yañı
Can berecek tamırıñ.
Şu tamırıñ ile baglı
Er bir gıdañ, er sırıñ.

Qırım! Seni qurtarırmız,
Soñ maqsadqa yetermiz,
Ya da senday taptalır da
, Olüp-sönüp ketermiz.

Qırım, belki birevlerge,
Sen bir cennet-mekansıñ.
Bizge ise cennet degil,
Qırım, bizge Vatansıñ!

Şakir SELİM